Pyłek pszczeli i nie tylko

Pyłek pszczeli, pierzga i propolis

Pyłek pszczeli

Dzięki wyjątkowo bogatemu składowi chemicznemu, pyłek kwiatowy posiada bardzo dużą wartość odżywczą i terapeutyczną. Właściwości odżywcze i lecznicze pyłku kwiatowego niejednokrotnie potwierdzono w doświadczeniach przeprowadzonych zarówno na zwierzętach jak i ludziach. Podawanie z pożywieniem pyłku lub pierzgi poprawia kondycję fizyczną i zdrowotną, wpływa na wzrost hemoglobiny i czerwonych krwinek, a u badanych zwierząt zwiększa długość życia. Standardowo poleca się przynajmniej miesięczną kurację, zaczynając od kilku gramów i dochodząc 30-35g na dobę. W kuracjach przewlekłych, wielomiesięcznych nie należy przekraczać dawki 20g na dobę. Dawka lecznicza to około 30g na dobę. Przerwa w leczeniu powinna trwać od 2 do 3 miesięcy.

Pyłek posiada działanie hipolipemiczne, czyli obniżające poziom tłuszczów we krwi. Efektem tego jest zapobieganie miażdżycy i zabezpieczenie przed chorobą niedokrwienną serca i udarem mózgu. Obniża też stężenie cholesterolu całkowitego i podnosi stężenie HDL cholesterolu, inaczej mówiąc – zmniejsza cholesterol zły i poprawia dobry. Uzyskano też pozytywne wyniki w stosowaniu pyłku przy cukrzycy, syndromach depresyjnych, ogólnym wyczerpaniu organizmu.

Pyłek powinien być stosowany w leczeniu choroby alkoholowej, bowiem zawarte w nim składniki odżywcze uzupełniają niedobory bioelementów spowodowane działaniem alkoholu. Spożywanie pyłku poprawia też ostrość widzenia. Najczęściej jednak pyłek kwiatowy jest stosowany nie jako lek, ale jako odżywka dla rekonwalescentów, ludzi starszych, dzieci, a także ludzi zdrowych. Powoduje wyrównanie niedoboru witamin, soli mineralnych, aminokwasów i hormonów. Poprawia sprawność psychiczną i fizyczną oraz zapobiega występowaniu chorób. Po rozdrobnieniu pyłku lub wcześniejszym jego namoczeniu dostępność składników wzrośnie do 60-80%. Dlatego przed spożyciem pyłek powinien być zmielony lub namoczony na 2-3 godziny w wodzie, mleku lub soku owocowym albo warzywnym.

Pierzga

Pierzga jest produktem pszczelim wytworzonym z kulek (obnóży) pyłkowych, zmagazynowanych i ubitych w plastrach z dodatkiem miodu, nektaru i śliny pszczół. Na skutek fermentacji mlekowej i innych procesów skład chemiczny pierzgi różni się od składu pyłku, z którego została wytworzona. Pierzgą karmione są starsze larwy pszczół robotnic, jak również młode pszczoły produkujące mleczko pszczele. Bez niej rozwój rodziny pszczelej jest niemożliwy Pierzga stanowi pokarm białkowy pszczół oraz główne źródło witamin i składników mineralnych. Ze względu na duże walory odżywcze pierzga jest doskonałą odżywką białkowo-witaminową dla ludzi, znacznie lepiej przyswajaną niż pyłek. Warto zauważyć, że cała gama witamin i składników potrzebnych do wzrostu i utrzymania życia nowego organizmu, jaka się w niej znajduje, może być porównana do amunicji, dzięki której organizm może sam bronić się przed atakującymi go chorobami. Fachowo nazywa się to odpornością immunologiczną. Pierzga jest polecana w okresie rekonwalescencji, po zabiegach operacyjnych, po zawałach, w spadku odporności, w stanach chronicznego zmęczenia, w niedoborach witamin i składników mineralnych. Stosuje się ją w anemii, wzmacnia układ nerwowy, reguluje funkcjonowanie układu trawiennego. Działa ochronnie, odtruwająco. Standardowo poleca się przynajmniej miesięczną kurację, przyjmując 5g na dobę. Dzieciom do lat 7 podaje się 1/3 dawki dla dorosłych. Przerwa w leczeniu powinna trwać od 2 do 3 miesięcy.

Między innymi pierzga zawiera: Ilość kwasu mlekowego wynosi ok. 3%. Witaminy: A, B1, B2, B3, B6, B12, C, PP, E, D, K, H. Makroelementy: fosfor, siarka, chlor, potas, wapń, sód. Mikroelementy: magnez, żelazo, miedź, cynk, kobalt, selen, chrom, nikiel, krzem. Enzymy: inwertaza, katalaza, pepsyna, trypsyna, lipaza, laktaza. Dla człowieka pierzga stanowi doskonałą naturalną odżywkę, polecana może być w wielu schorzeniach i zaburzeniach, takich jak anemia, osłabienie psychiczne i fizyczne, osłabienie wzroku. Ma również działanie odtruwające, przeciwzapalne, odżywcze i adaptogenne. Dzięki wysokim wartościom odżywczym i właściwościom antybakteryjnym wpływa na wzmocnienie reakcji odpornościowych organizmu człowieka.

W ocenie lekarzy zapobiegając chorobom i uzupełniając organizm w niezbędne do prawidłowego funkcjonowania, w tym dla samoobrony przed chorobami składniki, można przyjmować pierzgę w ilosci 15 gram na dobę przez okres 1-2 miesięcy, dwa razy w roku. Płaska łyżeczka od herbaty, to około 8 gram pyłku. Ta ilość wystarcza zwykle do „postawienia na nogi”, nawet bardzo wycieńczonego i osłabionego organizmu. Praktyka wykazuje, że przy różnego rodzaju schorzeniach np. przy nowotworach, efekty zdrowotne, niekiedy mało prawdopodobne i budzące zdziwienie lekarzy, osiąga się przyjmując większe dawki pierzgi, nawet do 50 gram na dobę. Jest najkorzystniej dla naszego organizmu, gdy ilość tę dzielimy na 2-3 dawki i spożywamy po kilkugodzinnym zalaniu wodą z rozpuszczonym jej w miodzie. Miód bowiem wzmaga oddziaływanie, a nawet, tak twierdzą niektórzy z autorów, potęguję działanie przyjmowanej pierzgi. Ponieważ pierzga jest przetworzonym, przygotowanym przez pszczoły pod wpływem kwasu mlekowego pyłkiem, nie ma konieczności, tak jak to stosuje się przy pyłku, zalewania jej wodą.

Praktyka wykazuje jednak, ze większe i szybciej osiągane efekty są wtedy, gdy jest ona zalewana na 6-8 godzin roztworem wody z odpowiednio dobranym do potrzeb nasze go organizmu miodem. Pierzgę podobnie jak pyłek, najlepiej przyjmować na pusty żołądek. Przez przyjmowanie pyłku, a zwłaszcza pierzgi, uzupełniamy w naszym organizmie braki spowodowane działaniem środków chemicznych, którymi powszechnie są, niestety, traktowane nasze produkty spożywcze, a także surowce, z których są przygotowywane. Przyjmowanie więc pyłku czy pierzgi ma kapitalne znaczenie, w świetle prowadzonych badań i coraz liczniejszych przykładów je potwierdzających, z których wynika, że tak choroby nowotworowe, choroby układu krążenia, jak i niektóre choroby psychiczne i nerwowe powstają z niedoboru lub też nadmiaru niektórych biopierwiastków. Przyczyny złego samopoczucia, nerwowości, załamania psychicznego, przechodzącego z upływem czasu w choroby, jest naruszenie równowagi bioekologicznej w naszym organizmie.

Naturalny, zakonserwowany przez pszczoły „ukiszony” przy udziale kwasu mlekowego pyłek, nazywany pierzgą, w dużym stopniu łagodzi przebieg chorób, przynosi ulgę w cierpieniu, znosi ból, a w wielu wypadkach, co używający go potwierdzają, doprowadza do całkowitego wyleczenia. Aby cele te osiągnąć, powtórzmy to z naciskiem, tak pyłek jak i pierzgę, trzeba przyjmować systematycznie i wytrwale przez dłuższy okres. Jeśli brak jest efektów, to najczęściej przyczyną tego są zbyt małe dawki, niesystematycznie przyjmowanie, lub przyjmowane przez zbyt krótki okres czasu. Warto wiedzieć, że tak pyłku jak i pierzgi, zasadniczo, nie można przedawkować i że te wspaniałe pszczele wytwory, jako produkty naturalne, nie wywołują skutków ubocznych i uzależnień, tak często występujących, a ponadto wywołujących powikłania podczas przyjmowania leków chemicznych. Mieszanki-roztwory: 100 g czystej pierzgi dobrze wymieszać z jednym kilogramem miodu i zażywać jedną łyżkę stołową takiej mieszanki rano na czczo. Grudki pierzgi należy poddać zmiażdżeniu (ucieraniu lub mieleniu, nie wolno pierzgi miażdżyć w mikserze!). Mielenie lub ucieranie może być ułatwione przez dodanie do l kg pierzgi około 0,25 do 0,5 kg płynnego miodu. Mieszankę czystej pierzgi z miodem sporządza się w następujących stężeniach: 20-procentowe — l kg wyłuskanej pierzgi i 4 kg miodu, 25-procentowe — l kg wyłuskanej pierzgi i 3 kg miodu, 33-procentowe — l kg wyłuskanej pierzgi i 2 kg miodu.

Kit pszczeli – Propolis

Kitu pszczelego, zwanego też propolisem, używają pszczoły do uszczelniania gniazda, zalepiania otworów i szpar, jest on przynoszony przez pszczoły w postaci obnóży lepkiej, żywicznej substancji, zbieranej na pączkach drzew (topola) i roślin zielnych (smółka). W lecznictwie ludowym był od bardzo dawna znany jako środek uśmierzający bóle. Okazało się, że jego właściwości znieczulające są znacznie silniejsze niż powszechnie znanej nowokainy. Propolis znalazł zastosowanie w leczeniu zapaleń jamy ustnej i dziąseł, paradontozy, nieżytach żołądka i dwunastnicy, ochronie wątroby, zabezpiecza organizm przed zatruciem ołowiem, arsenem.

Prowadzone tam badania wykazały, że oczyszczony kit pszczeli jest skutecznym środkiem przeciwbakteryjnym i przeciwgrzybiczym w schorzeniach skóry oraz działa regenerująco na nabłonek. Kit pszczeli stosowany bywa także w leczeniu przewlekłych zapaleń gardła oraz chronicznych schorzeń przewodu pokarmowego na tle zapalenia nabłonka jelitowego. Lecznicze działanie tego środka polega i w tym wypadku na jego właściwościach bakteriostatycznych, bakteriobójczych oraz regenerujących nabłonek. Przy anginie, katarze i zapaleniu gardła oraz przeziębieniach, a także w celach profilaktycznych w okresie zagrożenia tymi chorobami. rozpuścić 40 kropli nalewki propolisowej w 200 ml ciepłej wody.

Popijać i przepłukiwać gardło kilkakrotnie w ciągu dnia. – 1. Przy objawach grzybicy skóry: miejsca zaatakowane między palcami stopy delikatnie przecierać kilkakrotnie nalewką propolisową (tynkturą). – 2. Przy bólach żołądka: 100 ml ciepłej wody z dodatkiem 50 kropli nalewki propolisowej wypić. – 3. Przy owrzodzeniach żołądka i jelit: 100 ml ciepłego mleka z dodatkiem 40 kropli nalewki propolisowej. Pić na czczo. – 4. W okresie poprzedzającym (około roku) klimakterium u kobiet w celu złagodzenia przebiegu zmian stosować raz dziennie 10 kropli nalewki (na wodzie). – 5. W przypadku gruźlicy płuc przyjmować 3 razy dziennie 30 kropli i 2 razy tygodniowo przeprowadzać inhalacje. Do wdychania (inhalacji) stosować roztwór 100 kropli nalewki propolisowej w 250 ml wrzącej wody. – 6. Przy stanie zapalnym gruczołu krokowego (prostacie) raz dziennie 30 kropli na wodzie. – 7. Przy chorobie nadciśnieniowej raz dziennie 30 kropli aż do unormowania ciśnienia. 8. Przy różnego rodzaju stanach zapalnych z występowaniem gorączki 3 razy dziennie 30 kropli.

Propolis można stosować z miodem, pyłkiem czy mleczkiem pszczelim, a także z lekarstwami. Dzieciom podaje się połowę dawki przeznaczonej dla osoby dorosłej. Badania przeprowadzone w Oddziale Pszczelnictwa w Puławach (H. Rybak-Chmielewska, T. Szczęsna) dowiodły, że najwyższą aktywność biologiczną wykazują roztwory propolisu w 70% alkoholu etylowym. Nalewka propolisowa na wrzody żołądka, dwunastnicy według Aripowa – Pałeczki Campylobacter pylori uczestniczące w powstawaniu wrzodów żołądka i dwunastnicy zwykle są zwalczane antybiotykami dającymi negatywne efekty uboczne, osłabiają mechanizmy obronne organizmu. Tymczasem propolis wykazuje silne działanie antyseptyczne, jednocześnie stymuluje układ immunologiczny. Przepis nalewki: Do 50 gram rozdrobnionego propolisu wlać 200 ml spirytusu 95%, dobrze wymieszać. Pozostawić na tydzień, codziennie kilkakrotnie mieszając. Następnie przecedzić, zlać do buteleczki z kroplomierzem. Stosować na czczo po 50 kropli dodawanych do ¼ szklanki wody, herbaty lub mleka przez okres 30 dni.

Propolis obniża kwasowość soku żołądkowego, pokrywa wrzody przeciwzapalną warstwą ochronną, sprzyja ich gojeniu. Do butelki z 50 gramami surowca propolisu nalać od 250ml do 350ml spirytusu etylowego. Nalewkę pozostawić w temperaturze pokojowej przez okres 2-3 tygodni szczelnie zamkniętą w ciemnym miejscu, codziennie mieszając. Można przefiltrować przez watę, choć nie ma konieczności, przechowywać w ciemnym miejscu lub ciemniej butelce.

Na wcześniejsze zamówienie możemy dostarczyć (do wyczerpania zasobów pasieki) świeżą, nie suszoną pierzgę.Świeża pierzga ma wiele większe właściwości lecznicze, od tej suszonej. Zamówioną pierzgę sprzedajemy w gramaturach 0.5kg, 1kg i większych. Na chwilę obecną, to jest 04/07/2016, koszt 500g świeżej pierzgi to 270zł.